نویسنده‌ی نوکار باید بداند و از صمیم قلب باور کند: نوشتن، یک توانایی‌ست، نه جانشینی برای مجموعه‌یی از ناتوانی‌ها، عقده‌ها و سرخوردگی‌ها. نوشتن، برای پر کردن خلاء روحی نویسنده نیست، بلکه برای پر کردن خلائی‌ست که نویسنده حس می‌کند که بیرون از او، در کلِّ جهان، وجود دارد. نویسنده به یک کمبود عمومی، ملی، مردمی و حیاتی پاسخ می‌دهد، نه به یک کَمداشتِ خصوصی، شخصی و بیمارانه. این پاراگراف بریده‌ای از کتاب "لوازمِ نویسندگی" به قلمِ نادر ابراهیمی است. انسان به مقدار کافی و لازم خوب است!
مبارزه برای اتحاد، اتحاد برای مبارزه
بنشین رفیق، تا که کمی درددل کنیم.
یک ,نویسنده ,نادر ,نوشتن، ,حیاتی ,کَمداشتِ ,پر کردن ,به یک ,برای پر ,پاسخ می‌دهد، ,حیاتی پاسخ
درباره این سایت